slavernij inzichtelijk maken. En bovendien kunnen musea plekken zijn waar verbeelding en fantasie geprikkeld wordt en het gesprek op gang wordt gebracht waardoor er een inclusievere samenleving en gedachtengoed tot stand komt. Sommigen van ons zijn hier al langer mee bezig, anderen staan nog aan het begin van het proces.
Reflectiesessies
Gezamenlijk doen we dit binnen Musea Bekennen Kleur op twee manieren. Er is een publieke kant, bestaand uit tentoonstellingen en educatieve activiteiten. Daarnaast werken we aan duurzame organisatieverandering. Dit najaar start een serie reflectiesessies waarbij in dialoog met betrokken deskundigen uit diverse netwerken gewerkt wordt aan duurzame verandering. We gaan ervaringen delen en zullen elkaar bevragen en uitdagen, om verandering aan te jagen. Hierbij zullen we ongetwijfeld fouten maken. Dat nemen we op de koop toe en daar leren we van. Afwachten en wegkijken is in ieder geval geen optie meer. Open en in gezamenlijkheid, zo hopen we de weg te vinden naar het inclusieve museum van morgen.
Met Musea Bekennen Kleur ontstaat in de museale wereld voor het eerst een platform waar musea diepgaand met elkaar in gesprek gaan over de vraag hoe we gezamenlijk diversiteit en inclusie gaan waarmaken. Ondanks het tot stilstand komen in de afgelopen periode door het coronavirus is bij Musea Bekennen Kleur het aantal verzoeken tot deelname inmiddels gegroeid tot ruim 26 aanmeldingen, met een ‘wachtlijst’ van 16 kleinere musea.
(Ben je journalist en wil je Musea Bekennen Kleur volgen, neem dan contact op met Sylvana Terlage via communicatie@museabekennenkleur.nl)